نشانه های بالینی اوتیسم
بطور کلی سه گروه از اختلالات زندگی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم را تحت تاثیر قرار داده که با شناسایی این سه گروه می توان به ابتلای کودک به اوتیسم مشکوک بود :
۱. مهارتها و تعاملات اجتماعی اندک و با تاخیر
۲. ارتباط کلامی و غیر کلامی ضعیف و غیر متعارف
۳. رفتار ها و علائق خاص غیر متعارف
وجود این سه گروه با توجه به الگوی خاص خود کودک در تشخیص و درمان استفاده می گردد.
- اوتیسم
درمان بیماری اوتیسم
پروسه درمان اختلال اوتیسم تنها پس از تشخیص قطعی بیماری شروع می شود. بتازگی استفاده از رژیم غذایی GFCF (حذف گندم، جو، برنج، چاودار – شیر و لبنیات) در بهبود علائم اوتیسم گزارش شده است.
بعلاوه استفاده از فولیک اسید در هنگام بارداری برای پیش گیری و غذاهای سرشار از آهن نیز در تخفیف علائم توصیه می شود. بغیر از رژیم های درمانی استفاده از دارو در کنترل افراد مبتلا به اوتیسم کاربردی است.
ولی مهمترین قسمت درمان، به مهارت سازی در فرد مبتلا ختم می شود و هر چه سن تشخیص کمتر باشد این مهارت سازی اثر بهتر و پایدار تری در کودک خواهد داشت.
درمانگر اوتیسم چه در تشخیص و چه در شناخت بیماری می باید تجربه کافی و تخصصی داشته باشد.
هدف اصلی درمان در اختلال اوتیسم :
- کمتر کردن فقدان های موجود رفتاری و مهارتی
- پایین اوردن استرس خانواده
- افزایش کیفیت زندگی و استقلال فرد مبتلاست
- علایم بالینی بیماری اوتیسم
دلایل بیماری اوتیزم (AUTISM)
طبق بررسی های انجام شده دانشمندان به این موضوع پی برده اند که مغز کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دچار رشدی نامتقارن بوده به نحوی که قسمت هایی از مغز نسبت به قسمت های دیگر بزرگتر می شود.
به همین دلیل استعدادهای خاصی نیز در نواحی رشد فزاینده اتفاق می افتد. از آنجایی که رفتار های اجتماعی و زبان، نیازمند رشد متقارن تمامی قسمت های مغز است کودک مبتلا به اوتیسم در این مهارت ها دچار مشکل می شود.
پیش زمینه های ژنتیکی و محیطی در تعیین و تشدید بیماری نقش شایانی ایفا می کنند. از این پیش زمینه ها می توان از ژنهای پر ریسک و سن بالای پدر و مادر نام برد.
وجود افسردگی و دیگر بیماری های روانی و شخصیتی در زمان حاملگی از عوامل تعیین و تشدید اوتیسم در کودک شناخته می شوند. خفگی کودک در هنگام زایمان نیز از فاکتور های ریسک بروز اوتیسم است.
سئو سایت توسط شرکت مهندسی کلینیک 24